سیستم ترمز خودرو چگونه کار می کند.

نحوه کارکرد سیستم ترمز خودرو های امروزی چگونه است؟

اکثر اتومبیل های مدرن دارای ترمز روی هر چهار چرخ خود هستند که با سیستم هیدرولیک کار می کنند. ترمزها ممکن است از نوع دیسک (ترمز های دیسکی) یا درام (کاسه ای) باشند.

ترمزهای جلویی در توقف اتومبیل سهم بیشتری نسبت به ترمز  عقب دارند ، زیرا ترمز کردن باعث می شود تا وزن اتومبیل به چرخ های جلو انتقال یابد.

بنابراین بسیاری از اتومبیل ها در چرخ های جلو دارای ترمز های دیسکی هستند که به طور کلی کارایی بیشتری دارند و در عقب ترمزهای درام یا همان ترمز های کاسه ای میباشند.

سیستم ترمز تمام دیسکی در برخی از اتومبیل های گران قیمت و سیستم های تمام درام یا کاسه ای در برخی از اتومبیل های قدیمی استفاده می شود.

ترمز هیدرولیک

یک مدار ترمز هیدرولیکی دارای سیلندرهای اصلی پر از مایع (روغن ترمز) است که توسط لوله ها به هم متصل می شوند.

سیلندرهای اصلی و فرعی ترمز

سیلندر اصلی با فشار دادن پدال ترمز ، فشار هیدرولیکی را به سیلندر فرعی منتقل می کند.

هنگامی که پدال ترمز را فشار می دهید ، یک پیستون را در سیلندر اصلی فشار داده و روغن ترمز را در امتداد لوله تحت فشار قرار می دهد.

این مایع به سیلندرهای فرعی در هر چرخ می رود و آنها را پر می کند و پیستون ها را مجبور به ترمز کردن می کند.

فشار مایع خود را به طور یکنواخت در اطراف سیستم ترمز توزیع می کند.

فشار سطح ترکیبی تمام پیستون های فرعی بسیار بیشتر از پیستون موجود در سیلندر اصلی است.

در نتیجه ، پیستون اصلی مجبور است چندین اینچ را طی کند تا پیستون های فرعی را از کسری اینچی که برای اعمال ترمز لازم است حرکت دهد.

این آرایش باعث می شود که نیروی زیادی توسط ترمزها اعمال شود ، به همان روشی که یک اهرم دسته بلند می تواند یک جسم سنگین را به راحتی بلند کند.

در بیشتر اتومبیل های مدرن مدارهای هیدرولیکی دوقلو وجود دارد که دارای دو سیلندر اصلی پشت سر هم هستند ، در صورت خرابی یکی از آنها دیگری از آن حمایت می کند.

بعضی اوقات یک مدار برای ترمز جلو و یک مدار برای ترمز عقب کار می کنند. یا در بعضی مواقع با یک مدار ، هم ترمز جلو و هم ترمزهای عقب کار می کنند.

در صورت ترمز شدید ، ممکن است وزن زیادی از چرخ های عقب خارج شود که قفل شوند و احتمالاً باعث ایجاد لغزش خطرناکی شود.

به همین دلیل ، ترمزهای عقب عمداً از قدرت کمتری نسبت به جلو برخوردار می شوند.

در حال حاضر اکثر اتومبیل ها دارای یک دریچه محدود کننده فشار حساس به بار هستند. وقتی ترمز شدید فشار هیدرولیک را به حدی برساند که باعث قفل شدن ترمزهای عقب شود ، بسته می شود و از حرکت بیشتر مایعات به سمت آنها جلوگیری می کند.

اتومبیل های پیشرفته حتی ممکن است دارای سیستم های ضد قفل پیچیده ای باشند که به روش های مختلف نحوه کند شدن خودرو و قفل شدن چرخ ها را درک می کنند.

چنین سیستم هایی ترمزها را به سرعت پشت سر هم فشار می دهند و آزاد می کنند تا از قفل شدن آنها جلوگیری شود.

ترمزهای کمکی

بسیاری از اتومبیل ها همچنین از قدرت ترمزهای کمکی برای کاهش تلاش لازم برای استفاده از ترمز برخوردار هستند.

معمولاً منبع تغذیه اختلاف فشار بین خلا جزئی در منیفولد ورودی و هوای خارج است.

واحد سروو که کمک را ارائه می دهد ، دارای اتصال لوله به منیفولد ورودی است.

یک سروو عملکرد مستقیم بین پدال ترمز و سیلندر اصلی تعبیه شده است. پدال ترمز میله ای را هل می دهد که به نوبه خود پیستون سیلندر اصلی را هل می دهد.

اما پدال ترمز روی مجموعه ای از دریچه های هوا نیز کار می کند و یک دیافراگم بزرگ لاستیکی به پیستون سیلندر اصلی متصل است.

وقتی ترمز نمیگیرید، هر دو طرف دیافراگم در معرض خلا منیفولد قرار می گیرند.

با فشار دادن پدال ترمز ، سوپاپی که طرف عقب دیافراگم را به منیفولد متصل می کند ، بسته می شود و دریچه ای باز می شود که از خارج به هوا وارد می شود.

فشار بیشتر هوای خارج ، دیافراگم را به جلو فشار میدهد تا پیستون اصلی را فشار دهد و در نتیجه به ترمز کمک کند.

اگر پدال را نگه دارید و دیگر فشار ندهید ، دریچه هوا دیگر هوای خارجی را وارد نمی کند ، بنابراین فشار بر روی ترمزها ثابت می ماند.

یک سروو بین پدال ترمز و سیلندر اصلی تعبیه شده است. در صورت خرابی سروو یا در کار نبودن موتور ، پدال می تواند مستقیماً با سیلندر اصلی کار کند.

با رها شدن پدال ، فضای پشت دیافراگم به منیفولد باز می شود ، بنابراین فشار افت می کند و دیافراگم عقب می افتد.

اگر خلا چون موتور متوقف شده از کار بیفتد ، ترمزها همچنان کار می کنند زیرا بین پدال و سیلندر اصلی پیوند مکانیکی عادی وجود دارد. اما برای اعمال آنها باید نیروی بیشتری به پدال ترمز وارد شود.

برخی از اتومبیل ها دارای سروو با عملکرد غیر مستقیم هستند که در خطوط هیدرولیکی بین سیلندر اصلی و ترمز نصب شده است. چنین واحدی را می توان به جای اینکه مستقیماً جلوی پدال باشد در هر جای محفظه موتور نصب کنید.

همچنین ، برای ایجاد تقویت ، به خلا چند برابری متکی است. فشار دادن پدال ترمز باعث ایجاد فشار هیدرولیکی از سیلندر اصلی میشود، دریچه ای باز می شود و باعث ایجاد خلا سروو می شود.

ترمز دیسکی

 دیسکی دارد که با چرخ می چرخد. دیسک توسط یک کولیس رشته می شود که در آن پیستون های هیدرولیکی کوچکی وجود دارد که با فشار سیلندر اصلی کار می کنند.

پیستون ها روی لنت های اصطکاک فشار می آورند که از هر طرف با دیسک گیر می کنند تا آن را کند یا متوقف کنند. پد ها به گونه ای ساخته شده اند که بخش وسیعی از دیسک را پوشش می دهند.

در ترمزهای دو مداره ، ممکن است بیش از یک جفت پیستون وجود داشته باشد.

پیستون ها برای اعمال ترمز فقط مسافت کمی را حرکت می کنند و هنگام آزاد شدن ترمز ، لنت ها به سختی دیسک را رها می کنند. آنها فنر برگشت ندارند.

استفاده از ترمز باعث می شود هوا به پشت دیافراگم وارد شود و آن را مجبور به حرکت در برابر سیلندر کند.

ترمز که میگیرید – هر دو طرف دیافراگم در خلا قرار دارند.

وقتی ترمز وارد می شود ، فشار مایع، لنت ها را به دیسک فشار می دهد. بدون ترمز ، هر دو لنت به سختی از دیسک جدا میشوند.

حلقه های آب بندی لاستیکی دور پیستون ها طوری ساخته شده اند که اجازه می دهند پیستون ها با فرسودگی لنت ها به تدریج به جلو بلغزانند ، به طوری که شکاف کوچک ثابت بماند و ترمزها نیازی به تنظیم ندارند.

ترمز درام یا ترمز کاسه ای

یک ترمز درام دارای یک درام توخالی است که با چرخ می چرخد. پشت باز آن توسط صفحه پشتی ساکن پوشانده شده است که روی آن دو کفش منحنی وجود دارد و دارای پوشش اصطکاک هستند.

با استفاده از فشار هیدرولیکی پیستون های متحرک در سیلندرهای چرخ ترمز ، کفش ها به بیرون رانده می شوند ، بنابراین با فشار دادن آسترها به داخل درام ، آن را کند یا متوقف می کنند.

بسیاری از اتومبیل های امروزی دارای لنزهای سنسور هستند که در لنت ها تعبیه شده اند. وقتی لنت ها تقریباً فرسوده شده اند ، دیسک های فلزی در معرض اتصال قرار گرفته و اتصال آنها کوتاه می شود و چراغ هشدار دهنده را روی صفحه ابزار روشن می کند.

نوع اصلی ترمز دیسکی ، با یک جفت پیستون کار میکند. ممکن است بیش از یک جفت یا یک پیستون وجود داشته باشد که با هر دو لنت را کار می کند ، مانند مکانیزم قیچی ، از طریق انواع مختلف کولیس – کولیس نوسانی یا کشویی.

ترمز درام با کفش جلو و عقب فقط یک سیلندر هیدرولیکی دارد. ترمزهایی که دارای دو کفش پیشرو هستند برای هر کفش یک سیلندر دارند و روی سیستم تمام درام بر روی چرخ های جلو نصب می شوند.

 

ترمز دستی

به غیر از سیستم ترمز هیدرولیک ، همه اتومبیل ها دارای ترمز دستی مکانیکی هستند که روی دو چرخ کار می کند – معمولاً عقب.

در صورت خرابی کامل سیستم هیدرولیک ، ترمز دستی ترمز محدودی می دهد.

اهرم ترمز دستی یک کابل یا یک جفت کابل را که با مجموعه ای از اهرم ها ، قرقره ها و راهنماهای کوچکتر به ترمز متصل شده اند ، می کشد که جزئیات آنها از یک ماشین به ماشین دیگر بسیار متفاوت است.

صدای ضرب روی اهرم ترمز دستی پس از فشار دادن ، ترمز میگیرد. یک دکمه فشار قفل را جدا کرده و اهرم را آزاد می کند.

در ترمزهای درام ، سیستم ترمز دستی لنت ترمز را بر روی درام فشار می دهد.

 

مکانیسم ترمز دستی

ترمز دستی با استفاده از یک سیستم مکانیکی ، جدا از سیلندر هیدرولیک ، متشکل از یک اهرم و بازو در درام ، روی کفش ها کار می کند. آنها توسط یک کابل از اهرم ترمز دستی داخل ماشین کار می کنند.